بخشی از وصیت نامه شهید جاویدالاثر رضا سلندری:
پدر و مادر مهربان و خواهر و برادر جانسوزم سلام و درود خدا بر شما باد از شما می خواهم که گریه و عزاداری نمایید، اما نه برای من بلکه برای غریب بودن حسین (ع) در کربلا گریه نمایید. لباس عزا بر تن ننمایید زیرا باعث شادی دشمن می گردد. پدر و مادرم خوشا به حالت که توانستید خمس بچه هایت را بپردازید قدر این نعمت را بدانید و شکرگزار خدایمنان باشید و کاری نکنید که خدای ناخواسته قلب حسین زهرا (ع) از شما ناراحت شود. دوست دارم همچون جدم حسین (ع) سرور شهیدان پس از شهادت سرم را جدا نمایند و بر جسدم توپ و تانک بتازانند و اگر شهادت نصیب نشد لا اقل خدا اسارت را نصیب کند. زیرا تا قدر اسارت فرزندان حسین (ع) و زینب (س) را بدانم زیرا ما ادامه دهنده راه آنها هستیم. دوست دارم در اسارت دشمن با شکنجه شهید شوم. زیرا شهیدان عزیز خدا همچون رجایی و باهنر و همچون امام موسی الکاظم (ع) با شکنجه به لقاءالله پیوستند. نمی نویسم در کجا قبرم کنید زیرا خوف آن دارم که مزاحمت برای شما برادران سپاهی باشد در شهادتم از نوار قران زیاد استفاده نماییئ زیاد قبرم را تشکیلات ننمایید زیرا دوست دارم چون ابرمردان تاریخ رجایی و بهشتی، باهنر باشد در مراسم دفن و شبهای جمعه زیاد اسراف ننمایید و زحمت زیاد نکشید که باعث ناراحتی من است عکس و پوستر را به اندازه لازم و تبلیغ برایم تکثیر و نشر نمایید بیشتر از این اسراف در کاغذ می باشد. بیشتر از سخنگویان عالی استفاده نمایید جهت ارشاد مردم در مراسمم. کتابهایم را به روابط عمومی سپاه تحویل نمایید تا به کتابخانه روستا هدیه نمایید و حدت کلمه و اتحادی که این همه امام راجع به آن سخن می گوید حفظ نموده تا همچون کوه استوار در برابر ابرقدرتهای شرق و غرب همانطور که بوده اید باشید.
نقاشی دیجیتال: فاطمه صداقت جو